Een toekomstig kind is niet verwerkt; een ongeboren kind wel!
De anticonceptiemaatregel is luid en duidelijk een inbreuk op het fundamentele recht op voortplanting, dat onder art. 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) valt. De voorstanders van de anticonceptie maatregel vinden echter dat het recht om niet te bestaan een inbreuk rechtvaardigt.

Het recht van art. 8 EVRM is niet absoluut.³ Op art. 8 lid 1 EVRM is bijvoorbeeld, mits bij wet is voorzien, een uitzondering mogelijk indien het noodzakelijk is in een democratische samenleving en een bepaald zwaarwegend belang dient. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. Maar kan een toekomstig kind aangemerkt worden als ‘een ander’? Het Europese Hof wil geen uitspraken doen over de status van het ongeboren kind. Het Hof laat ruimte voor de lidstaten om dit zelf in te vullen.⁴ In Nederland hebben rechters meerdere keren een ongeboren kind al wel als ‘een ander’ aangemerkt om de gedwongen opname van zwangere vrouwen te rechtvaardigen.⁵ Hier wordt echter op een volgend probleem gestuit want een toekomstig kind is nog niet verwekt, terwijl een ongeboren kind dat wel is. Verschillende rechtsgeleerden zijn van mening dat alleen een levensvatbare foetus als ongeboren kind aangemerkt kan worden.⁶ Als een levensvatbaar, ongeboren kind niet als ‘een ander’ aangemerkt kan worden, dan kan een niet-bestaand toekomstig kind dat zeker niet.⁷